Carina Stander. Vier verse oor lugskoonmaakplante
LUGSKOONMAAKPLANTE
(Opdraggedigte vir skilder Salome Prinsloo se uitstalling, Sep 2011, Pretoria)
lugplante
dag en nag skilder sy
die lugplante om iets goddeliks
– Asem wat asem skép –
vas te vang in kleur
sy sien die vlieënde motte
in ‘n maanorgidee, in ‘n lintroos
se oopkrul op ‘n stoep,
in die sleutelblom
se blare, wit gemarmerd
en sy kan iets vlietend verf
sy kan lug verewig
tot aan die vroegste snak
en die laaste sterf
orgideë
hier is baie orgideë –
‘n bontspul van dansende dogters
met sproetgesiggies en slangvelrokkies
hul draakbekkies
vreet die planeet
se giftige lug
spekboom
aan die jong spekboom se pers takke
blom die trosse
oitjiepienk
die boom vergrys en verkrom deur die jare
word lugtig
maar sonder die verstopte are!
baniaan
iewers in woud wat water spoeg
skud ‘n baniaanboom die vuilheid
uit sy ruie baard uit
© Carina Stander, 2011
Ek hou baie van jou plantgedigte, Carina.
Johann Lodewyk, sien ek nou eers jou kommentaar van Okt hier raak. En aan die een wat “Duiwelsnuif” en “Eenhoring” en ‘n sin soos “die middelste had ‘n fyn blaarrank/ soos ‘n boerenooi se Sondagsrok” kon opdig: ‘n groot dankie!
Dankie vir die vriendelike woorde, Carina Stander!