Loftus Marais. MyCiTi
MyCiTi
kan ruimte jou uitsonder? ek
wat vroegoggend staan
en skielik is oranjestraat leeg
en dit voel asof ek iets verbode ervaar
totdat karre weer aankom
of wanneer mens dink dis ‘n soort gelukskoot
dat die straatligte juis nou
hier aanskiet, rare getuie tot iets gewoons
asof een of ander mag
my goedgesind is, en als is ‘n bietjie meer
omlyn deur teenwoordige lig
mens hoef nie eers alleen te wees nie, soos die nag
wat ek en jy gelê het in ‘n kamer
belig deur net ‘n tv se japanese monsterfliek
of nou die aand, in die bus
die kaap gekonsentreer
tot ‘n groep insittendes
generiese donker verbouings in busvensters
die anonimiteit van ‘n stad in die nag
en ek en ‘n ouvrou glimlag vir mekaar
so tussen die vibrasies
sy wat klou aan ‘n hangband, haar ander hand
in die lus van ‘n winkelsak
godweet hoekom, maar
ons bly so glimlag vir mekaar
© Loftus Marais, 2012
