Om ‘n lokkende taal te praat
Ek kan nouliks
die woorde sien
agter die bleek ooglede
van die ou man
wat nie meer praat nie.
Ek kan die woorde
nie verstaan nie,
sien net die vae vorms,
Ek sien die merke
op die rotswand
wat lyk soos woorde
gewelddadig gekerf
in die skoon klip
met reuse boormasjiene,
ek kan die woorde
nie verstaan nie,
ook nie die taal
waarin dit geskryf is nie,
dit is geskryf
in die palms
van kinders;
hulle maak vuiste
om die woorde weg te steek
vir my;
daar is woorde
in my pen,
nog vormloos
in ‘n kolom eenvormige ink.
Ek sal hulle ontgin,
die woorde
geskryf agter die bleek ooglede
van die ou man,
die woorde op die rotswand
sal regtrek
in ‘n lokkende taal,
die kinders sal hulle vuiste
oopmaak
en my hulle palms wys.
Dan sal ek die woorde sê
en daarna luister,
sal jy ook?
(c) De Waal Venter / Januarie 2015