Hennie Nortjé. Twee gedigte
Sal ons die wingerd prys?
Wie hierdie blaar op die keper bekyk,
sien dalk in die gehawende rand
die buitelyn van ‘n gebroke hart
en vanaf die hoofaar nerwe vertak
om oor die groen soos families
al wyer uitmekaar te spat,
of dui só ‘n spinnerakdiagram,
bloot die noodlottige paaie aan
waarlangs gene slaafs moet gaan?
© Hennie Nortjé / 2015
*
Hottentots-Hollands
Selfvoldaan, ‘n reënboog van kleur,
staan die linies voëlverskrikkers,
maar ongeërg deur die beddings
wei swerms Europese-spreeus.
Tonge klap soos eens die sweep
as arbeiders in die aarbeiland
van vroegdag af moet bontstaan,
om den brode voort moet sweet.
Vir opkyk is daar weinig tyd
en die diep sugte gesug
is beslis nie oor die uitsig nie.
Slegs die verbyganger beleef
waarom hierdie plek
Mooiberge heet.
© Hennie Nortjé / 2015
Hierdie vers ontroer my. Dit sny diep, daar ek ook weet dat my hoofslagaar aan die sterwe is.
Mooiberge..ongelooflik waar beskryf. wereens is beide gedigte treffers!
Ek is groot asb opsoek na gedig van weerwolf sjampoe? my dogter moet ‘n skool-taak doen = asb kan iemand help? jane
Hierdie vers laat my mymer. Diep en karmosynmooi.