Riglyne tot gebed
My gedagtes wat wyd rondloop
begin stadig naderstaan
om die klip.
Dit vat langer vir party
om by te kom,
want hulle was baie ver.
Een het gesit en kyk
hoe ’n vrou
grassaad tussen haar hande vryf
tot daar ’n hopie lê
op die velletjie voor haar.
’n Ander een
het met ’n stok
(toegegee, nie ’n baie geskikte instrument nie)
gesteek-steek in die los grond
in die stikdonkerte
van ’n sonlose deel van die maan.
Hy het die los grond opgetel
(handskoene aan, natuurlik)
en in die skerp lig van sy flits
gesoek na yskristalle.
Ja, hier en daar het iets geblink.
Uiteindelik was naastenby almal
rondom die klip bymekaar.
En nou dat ons bymekaar is?
Nou stap ons in,
sê die sterk een wat uit die niere kom.
Ons stap in.
Binne welf die blou kristalplafonne
hoog bokant ons.
Waterpoele lê stil
soos slapende koeie
in kristallyne holtes.
’n Luggie trek en streel oor ons neuse.
Hier binne
kan mens bid.
Dink net baie mooi
wat jy wil vra.
Jou gebed bly net hier.
© De Waal Venter. 2018
Leersaam,verrykend!!