Versindaba
~ 'n Kollektiewe weblog vir die Afrikaanse digkuns ~

 

Eks. 4:10

“Ek praat swaar en my tong sukkel”

 

 

Ag, Here van die leërskare,

ek’s nie ’n man van woorde nie

nie van toeka af aan nie

ek staan hier vasgevang

tussen doodsvrees en bang

vir ander mense

 

hulle

sing lofwaardige lofsange

skryf volop verse vir U

in engeltale

hulle wange bol spraaksaam

volgens Lina Spies

en blaas woorde tot vlamme vreugde

 

 

tienduisende engele

staan volop in U stad

in feestelike vergadering

hulle praat die hele openbaring vol

 

 maar ek

 

is swaar van mond en tong

dit hakkel as ek praat

ek sukkel met die skryf

 en prut-prut deur die bank

waar ek klinksuiwer klank

in fonografie verander

om uit te saai as elektrone

 

kan U

my prullerige gestotter

wat vashaak in die algemene

formules en formuliere

sinvol gebruik

die dubbelsuinige gewoord

en dwalende gedagtes

tot brandpunt trek

sodat die mense luister?

 

Leer my wat te sê   fluister

in my ore  wees

Ek is

met my mond

help my gebroke stem

 en halsstarrige vingers

om slim woorde vas te pen

bring hulle    nader    laat dit ryk

 

stol

 

soos voor die dolosgooier

van die woord se flits

laat ek, met wyk,

heilige ongehoorde dinge sê

wat waardig is van U

soos die donder en die blits

 

is dit wat U wil hê?

 

So nie, Here,

stuur liewers iemand anders

om te sê.

 

© Meyer van Rensburg, 2020