Materiaal voor een gedicht
Luidruchtige echte padden springen plots op
in de denkbeeldige tuin van Marianne Moore.
Zij zet haar leesbril af en kijkt bijziend uit
een bestaand raam naar verzonnen struiken.
Dan schrijft zij heel eenvoudige woorden op,
bescheiden materiaal in nog ruwe toestand,
dat verrassend en op onverklaarbare wijze
bijna overeenkomt met de werkelijkheid.
Zij zet haar hoed op en verdwijnt verstrooid
in de witte tussenregels van haar gedicht.
© Willem M. Roggeman, 2020