ZOALS DURRELL IN ALEXANDRIË
Deze stad ligt verborgen in een boomgaard
waar dolende kinderen worden gevonden
en hun schaduwen te grote ogen hebben.
Zwaluwen rusten uit op de kabels
van het elektriciteitsnet en vormen er
de eerste noten van een oosters lied.
Hier worden de dagen moeilijk wakker.
Zij worden opgesteld als in een week
van ononderbroken droogte, zonder
een wolk, maar met vrouwen die donker
lachen en toch niet willen ontsnappen
aan hun trouweloze bewaker bij de knoop.
En na elke overwinning denkt hij:
Haar lichaam is een tuin, een lustprieel,
een warme serre waar vreemd fruit
in stilte rijpt en steeds zachter wordt
als haar borsten die zo heerlijk zingen
onder zijn waakzame houten handen.
Is hij dan de beruchte stedenverdelger?
Nee. Dat is hij.
© Willem M. Roggeman, 2020