De eik van Dodona
De ruisende bladeren zitten vol
verhalen. Het orakel luistert ernaar
en vertaalt al wat nog moet komen.
Zoals altijd blijft zij druk bezig
met ademhalen, want zuurstof blijft
nog altijd een onbegrepen deel
van de onzichtbare lucht.
Natuurlijk zegt zij natuurlijk
zijn alle dingen met elkaar verbonden.
Gedeeltelijk blijft een mens over
allerlei gebeurtenissen nadenken.
En zij denkt: De tijd is voortvluchtig.
Of nog: Elk ogenblik is een voltreffer.
Zij kijkt verbaasd naar haar linkerhand.
Het spiegelbeeld van haar rechterhand.
© Willem M. Roggeman, 2020