Fanie Olivier. heil die leser
heil die leser: hier is die kontrak. erken
a.u.b. ontvangs per foon en laat weet of dié
[soveel goedkoop gulden!] in orde is. ek soek
betaling in kontant wanneer ons mekaar hier sien.
ons kom ooreen: jy los, as jy vertrek, vir my twee
fietse; een ligbruin kewer [linkerstuur!]; drie [drie!]
kamers [wat ek, soos jy, by die de waards moet huur]
ʼn stukkie skuur en gedeelde keuken in die mauritsstraat;
kampgoed om die wye wêreld daar te gaan verken.
vir ʼn rukkie moes ek oorherfs, koud, in de egelshoek:
jy wil nog oulaas reis voor ek my spullen kry.
daarna het ons vastelande uitmekaar bly bly
[nie berekend nie, maar dis wat die bedeling gee].
mekaar hier by ʼn kongres, daar ʼn seminaar gesien;
ons brokkie brood ons halfleeg glasie wyn verdien
en neem die wêreld onvermydelik sy loop.
[ek het ʼn foto van die kewer by die berlynse muur.]
jy skryf vers op vers geleenthede weer óóp
veel later eers [spyt kom te laat] besef ek wat jy
tóé aan my toevertrou het en nou hier aan my agterlaat.
[vir leon strydom, 4 januarie 2021]
© Fanie Olivier, 2021
die Mauritsstraat
en die De Waards,
met die hele wêreld
voor die deur
– een groot geluk
had ons eens daar
‘n Aangrypende gedig oor ‘n besondere digter …
Verlies word hier so sterk verwoord. Ek lees tans weer sy studie oor die eenheidsbundel en hoe hy Van Wyk Louw gelees het.
Fanie, Dis ‘n baie mooi en aangrypende gedig. Dit Bring twee digters vir wie ek persoonlik groot achting het, bymekaar. Veral die slot gaan my bybly.