Een oogopslag
Alles gebeurt tegelijkertijd en woelt
zonder ophouden, zonder rustpauze
wordt het in een oogopslag gevangen.
En de tuin mompelt onstuimig verder
omdat hij steeds weer in brand staat.
Zijn schuld, hij trekt overal vuur aan.
Daarom vermijdt de maan het landschap.
Valse schijn blijft onbeweeglijk hangen.
Een spiegel klappertandt tegen de muur.
Reikhalzend zet een trein zich in beweging
maar de regen laat overal littekens achter.
Zelfs het geroezemoes wordt nu zichtbaar.
Daar vloeit dan het alfabet weer uit voort.
© Willem M. Roggeman, 2022