ZONDER PERSONAGES
De ochtend staat als nieuw op.
Het raam verwijt zijn uitzicht.
De zomer slikt een briesje in.
De bloemen breken hun woord.
De zon loopt verblind door de straat.
Kerken zingen het einde van hun Latijn.
Het onweer mompelt verwensingen.
Het straatlicht houdt het voor gezien.
Plotseling gaan al de vogels aan de haal.
De bomen kijken hen met lege ogen na
Het huisdier begrijpt de sneeuwvlokken.
De slaapkamer is een parodie op de nacht.
© Willem M Roggeman, 2022