Huldeblyke. Barend J. Toerien
Barend J Toerien (24.03.21-04.09.09)
Ter ere van die ontslape digter is die volgende huldeblyk ontvang.
HENNIE AUCAMP
Wat ek die duidelikste omtrent Barend Toerien onthou, is sy pragtige oë, die blouste blou denkbaar; seemens-oë. Ek is bly Breyten het dit ook opgelet; sienersoë is nie volop nie.
En wat hierdie oë nie alles aanskou het nie. Groot toneelopvoerings en musiekuitvoerings in New York, landskappe die wêreld oor, maar veral die Portervillese veldblommeprag. Ná ‘n verblyf in die vreemde haal Barend sy hart op aan die veldblomme van die Kaapse blomverkopers, en probeer die volksname vir al dié blomme uitvind. “Wat noem julle dié een?” vra hy, en beduie na ‘n wit watsonia. “O”, sê die blomverkoopster rats, “dié een noem ons white sonia, maar daar is ook pienk sonias.” Barend het dié grappie graag vertel, en dan geëindig met: “Natuurlik ‘n nooienspypie, maar dit het ek eers later uitgevind.”
Van Barend Toerien se mooiste verse is jeug-evokasies. Hy dig oor die dinge op Onder-Steenwerp se werf, en ook oor die mense en gebruike van sy kindertyd. Maar as wêreldburger het hy ‘n wye enigmatiese register gehad. Hy het byvoorbeeld oor Olie Frank, die vader van Anne Frank, gedig, lank voordat die media die Franks opgeëis het. Hy het ‘n verruklike gedig oor berkebome geskryf, en hulde aan sy eie voël gebring, maar met so ‘n vanselfsprekenheid dat niemand aanstoot daaraan kon neem nie.
Dis Louise Viljoen wat Barend Toerien vir die poësieleser herwin het, met haar keur uit sy verse, Om te onthou. Volgens my behoort Barend Toerien by die ewige seuns in die Afrikaanse letterkunde: By Leipoldt, Boerneef en Uys Krige, digters wat nooit hul aard en aarde verloën het nie.
Barend Toerien was moedswillig, kwaslerig, maar end-uit voluit mens. En dit kan nie van alle mense gesê word nie.
Gaan lees ook toepaslike huldeblyke by die volgende skakels:
Willem de Vries (Die Burger, 04/09/09)
Herman Lategan (LitNet, 07/09/09)
Herman Toerien (Die Beeld, 07/09/09)
Helize van Vuuren (Die Burger, 09/09/09)
Helize van Vuuren (LitNet, 10/09/09)
