Peter Holvoet-Hanssen se digtersbal
Peter Holvoet-Hanssen
Dit wil my voorkom as Nuuswekker se fokus hierdie week ferm op die Lae Lande gerig gaan bly. Maar, nou ja. In die aanloop tot hul Nasionale Gedichtendag later vandeesmaand en die verhoogde poësie-aktiwiteite daarrondom, is dit seker te verstane …
Nietemin, in nog ‘n verwikkeling het Antwerpen se stadsdigter, Peter Holvoet-Hanssen, die ongewone stap geneem om ‘n ‘Stadsdichtersbal’ te reël wat verlede Saterdagaand in die stadsaal van Antwerpen plaasgevind het. Hieroor het dié bruisende seerower des lettere die volgende te sê gehad: “Poëziepilaarbijters zullen dit bal heiligschennis vinden, maar het is feest. Ik laat het vinyl uit mijn verleden ruisen als de zee, er komt een draaiorgel en Eddy et les Vedettes nodigen ten dans. Mijn doel is duidelijk: ook mensen die normaal slechts voor de Vogeltjesdans rechtspringen op Iggy Pop te laten dansen.” Volgens Holvoet-Hanssen verteenwoordig hierdie inisiatief ook ‘een psychologisch keerpunt’: “Het is het officiële afscheid van een jaar waarin ik fysiek alomtegenwoordig was. In mijn tweede jaar als stadsdichter verdwijn ik achter de gedichten. Want ik zie dat mijn voordracht te veel de aandacht trekt en afleidt van de poëzie zelf.”
Nou ja, toe. Volgens die berig by De Papieren Man het Peter hom enkele maande gelede weens ernstige longontsteking in ‘n gesondheidskrisis bevind; derhalwe is ons verheug dat hy in dié mate herstel het dat hy weer in staat is om sy werksaamhede as stadsdigter met sy kenmerkende entoesiasme te kan hervat.
As huldeblyk plaas ek vanoggend onder aan ‘n gedig van Peter soos dit deur Charl-Pierre Naudé in Afrikaans vertaal is.
***
Sedert gister het daar heelwat nuwe blogs bygekom. Andries Bezuidenhout demonstreer weereens sy veelsydigheid met ‘n lekkerleesblog oor Arcade Fire, Marius Crous skryf na aanleiding van ‘n boek deur Harold Bloom oor digters se laaste gedigte; Desmond Painter besin weer oor liefde en ander outydse dinge, terwyl Frances Lubbe dit ten slotte het oor die tsunami genaamd Kindle wat besig is om Europa se uitgewersbedryf te tref.
Sommer ‘n hele boeksak vol heerlike leesplesier. Hê pret daarmee.
Mooi bly.
LE
Maanfees
Dit was die maan die volmaan
die letters het mosbedekte woorde gevorm
en ‘n takkeweelde het die aandag vasgegryp
die woorde het sinne verwek die nag oop op ‘n kier
die sig was goed besonder goed dus was die uile heel doenig
ek stap deur die bos en byt in die yskoue lug
en waai met my arms die sterre opsy
al wandelend deur die netwerk van bome met maanlig behang
van die allerfynste gehalte sy ‘n allermooiste wandeling
dit moes tog na ‘n oopte lei
en ja ‘n oop kring met daarbo die maan wat die water opwellend liefkoos
en in die middel rustig maar wel ‘n knewel
sy eie krag plesierig genietend in vurige omhelsing
‘n piesang ‘n uitmuntende eksemplaar
nie te groen en nie te ryp nie in die maanlig selfversekerd
dus loop ek na hierdie komma wat in die bos daar lê
en slaan my tande in die boonste die keurigste stuk
van my gele vriend wat het my besiel en hy
ruik wel na piesang maar dis tog te verwagte
en ná die piesangsmaak pyl skielik in die hartjie van winter
braambos framboos op my af al glimmend van die dou
wat ‘n sinnefees ‘n bloubosbessie kon ook nie wag nie
spat sommer oop die spanning was volmaak die nag
u sal merk ek raak skoon liries wat nie my gewoonte is nie
ek so bekend om my nugter gestroopte styl
geprys om my nugter gestroopte styl
wat selfs betaal word om innemend te swyg aan tafel
sit nou met ‘n soetsappige blerrie piesanggedig
inderdaad geen maskerade was dit
‘n maanverligte bos sê ek daar was spore
sigbaar van verse wat nog nooit geskryf is nie
en so stralend gereed is
en wag net om geëet te word.
© Peter Holvoet-Hanssen (Vertaal deur Charl-Pierre Naudé)
