Alles valt mee
Uit de broekzak van mijn vader valt
Mijn plan om geniaal te worden
Het landt in een grote plas
Het is de urine van een profetische pantoffelmaker
Mijn plan wordt onleesbaar.
‘s Middags ontmoet mijn vader de pantoffelmaker
Ze praten over koetjes en zieke nieren
Letterlijk en figuurlijk is de ochtend om zeep
Om 11u heb ik zeep gekocht
Iedereen associeert zeep met gevangenisverkrachtingen
Maar oorspronkelijk was zeep bedoeld om je mond te wassen
Nadat je een leraar een gefrustreerde eikel had genoemd.
‘s Avonds is mijn vader tevreden
Hij leegt zijn zakken
Hij kust de foto van zijn jarige moeder
Op de foto is ze elf jaar
Morgen wordt ze 78
Zonder zoons noch dochters
Wordt het een liederlijk feest
Op de keukentafel van een pantoffelmaker
Die niet profetisch is en nooit over zijn zieke galblaas klaagt.
Zonder plan kan ik nog altijd geniaal worden
Ik heb zeep, veerkracht, en een moeder
Zonder rok ziet ze er jonger uit
Jonger dan mijn vader
Morgen zal ze me opbellen
Ze zal vragen waarom ik tien blokken zeep
Met haar tweede naam in reliëf op haar nachtkastje heb gelegd?
© Delphine Lecompte, 2012