Marius Crous. ‘n Poeloema vir Angie

‘n Poeloema vir Angie

(met apologie aan Marlene van Niekerk en die Rolling Stones)

 

soms kla ek

omdat ek nie odysseus se skepe by die naam kan noem nie

of nie geleer is om die Latynse futue futete futam te verbuig nie

ek wat as ou model-c  wit manlike calvinis

geleer het van die bose elf en die prinsekind

die spinnewielmeisie, die datief, die subjunktief en die imperfektum

 

het na die voordra van verse deur die vegters van die rewolusie

in die voorste halle van die noorse bergkonings

die laatnagskrywes oor die ekonomie uit sussex

gehoop na 94 sal al wat skoolkind is

die klip en die petrolbom verrruil

vir formules oor die skuinshoek, die sterwensgeroggel van othello of die lied

van die meisie op die ooswind verlaat

 

maar Angie, Angie

hoe kan ek kla voor ‘n klas van vyftig plus

in ‘n sinkhok sonder vensters of stoele

n paar per bank sonder potlood of pen

so honger en so dors dat dit uitsalpeter om hulle monde

        Angie, Angie when will these clouds all disappear?

        Angie, Angie, where will it lead us from here?

 

jy, erfgenaam van ‘n dinastie

nakomeling van die stywelip-Sibusiso Mandlenkosi Emmanuel Bengu

die brein agter die U-G-O en Kurrikulum 2005

dogter van grootoompie Kader met sy Keltiese Engels

wat van tegnikontegnokrate professors maak om hul navorsingsdae te

verwyl op die gholfbaan

 

jy, kroonprinses van Grace Naledi Mandisa Pandor

Britser as Brits

met jou Magister Educationis

so bou jy voort op ‘n tradisie van

vir wat hulle leer tel

as hulle tog net gaan potte skuur en stene lê?

 

toegegee

       Angie, Angie they can’t say you never tried

 

ten minste praat jy South African English

fluit jy die th- deur die klofie tussen jou voortande

weet ons danksy jou cadres en cronies jou puluma sit gemaklik

goudgetint met breë rek vir die lanksitslag in die dinkskrums

 

       Angie, Angie, ain’t it good to be alive?

 

hoe de fok moet kinders leer vervoeg en leer spel

in ‘n era waar mens taalreëls deur osmose opsuie

in ‘n tyd waar hulle menere skaars verder kan tel as ‘n honderd

of as hulle are waar hulle moet is

wanneer die gesalarieerde uniebehorende

in die son sit en wag vir spazavoorrade

of om werkers agterop sy bakkie te laai vir ‘n boujoppie hier

of ‘n verfjoppie daar

as juffrouens eerder toyi-toyi oor te min sweetener oor die pap

as om die matriekmemorandum te traai ontsyfer

 

tree aan, Angie,

regopstaan my meisie

te laat het dit geword vir detensiestrokies

jou gaan ons uitstuur op die skoolterrein

waar jy sal moet wegduik vir die koeëls

messe moet systap     die dwelmbase

die vatterige bierpens in die boekestoor

maters wat jou vloek of verkrag vir selfoontyd

gaan jou instop in ‘n klaskamer

sonder kas of sonder prent of plakkaat

hier sal ons jou saambondel met tagtig ander

en jou uitlewer aan alfabetlose algebra

die logika van die lydende vorm

ons sal jou ‘n venster bied op Europa

sonder’n  landkaart

sonder ‘n aardbol

sonder foto’s

sonder Wikipedia

en sonder Google

die rekenaars het vriende se vriende lankal

een nag deur die dak weggedra

terwyl die graad nege-F-klas die biblioteek beset

troos jou, Angie-kind, jy gaan wel matrikuleer

deesdae kom die sertifikate soos KFC-papiere

net voor nuwejaar aangewaai

 

       Angie, Angie, where will it lead us from here?

Angie, Angie die kind is ‘n bedonnerde boetman

hy laat val sy rugsak en soek weer sy klip in die stof

voor hy mik vir jou venster in die Uniegebou

      Come on baby, dry your eyes

       Ain’t it good to be alive

Angie, Angie, they can’t say we never tried.

 

 © Marius Crous / 2013