Marius Crous. Twee verse vir myself (1965 – 2015)
TWEE VERSE VIR MYSELF (1965-2015)
I
Vedi? Ē venuto!
op so ‘n dag vir surfers in die baai
sal ek ‘n seil span op hobie beach
-junie in die baai immers nie soos nat soos die kaap nie –
met butterfly oor die kar se speakers
kniel in my life is life t-hemp
met ‘n gesteelde tasji ter hand
ritualisties my na 50 onleefbare jare
(just another fuckin beautiful day in africa)
oopspleet vir die omstanders
derms vir die meeue en scoops vir die herald
wie sal neurie in die agtergrond
dalk ‘n koortjie van karoppassers en –wassers
khasiha khumin
mimikus van die plein voor kfc
sal witgesmeer my suzuki speel
hy moet my bene vasbind
vir die fatsoenlike omvalslag
(alles vooraf gereël
my motorsleutels huissleutels selfoon beursie in sy agtersak)
kom dood my pinkerton
in jou wit skip
roep my van ‘n afstand
(daar was nie tyd vir kaboekie rouge op die wange
darem skoongeskeer maar sonder talkum)
vuur met ons uitvaart
‘n salvo af
II
sal ook ek van ‘n balkon in ‘n vreemde stad
vlieg met my hoteljapon ‘n valskerm
my hare ‘n stralekrans van rooi
val
om ander se pret te bederf
(mos altyd die een sonder lag die preker)
hopelik in ‘n vreemde stad
met ‘n vreemder gemaal
ingetrap word in die sypaadjie
saam met die kots en die nagvuil
afgespuit word van die blokke
as dit dag word
en dis stil
met tempelghongs op die heuwels
die wierookdans van die opkomende son
alles in ‘n taal
waarin ek met gebare leef
waar geen marmerklip my sal gedenk
geen vierkant gruis aanbid kan word
geen blomme geen plastiekkranse
vergeefse trane en vroom woordjies van onthou
my lewe inraam
aum
(c) Marius Crous / Februarie 2015
