Delphine Lecompte. Anne en de tomaten
Anne en de tomaten
Ik observeer ongezien mijn derde stiefmoeder
Ze is in de weer met schorseneren
Ik zie haar heel graag, ze ruikt altijd naar natte wouden en naar oude bokshandschoenen
Ze doet me denken aan Tobias en aan Sitting Bull
Mijn vader en ik, we verdienen haar niet.
Mijn derde stiefmoeder heet Anne
Haar vader heet Carlos en de naam van haar moeder ben ik vergeten
Toen Anne vijftig werd heb ik haar een boek over tomaten gegeven
Ze zei: ‘Een dag zonder tomaten is als een dag zonder radiogolven.’
Ik vond het een vreemde uitspraak en ik begon te blozen.
Na het verjaardagsfeest werd ik verkracht in een hangar vol reuzen en boetehemden
De verkrachter was een Monegaskische diepzeeduiker
Achteraf heb ik twee reuzen omgeduwd, en een boetehemd in mijn rugzak gepropt
Ik ben uiteindelijk teruggekeerd naar het feest
Om mijn derde stiefmoeder het boetehemd te schenken
Ze zei niet: ‘Een dag zonder boete is als een dag zonder zon.’
Anne bekijkt de schorseneren ongegeneerd
Ze legt de schorseneren op de keukentafel
En richt haar liefdevolle concentratie op de zes tomaten in de gootsteen
Het is belachelijk om jaloers te zijn op de zes tomaten en op mijn vader
Die de keuken is binnengewandeld en zijn derde vrouw kust op haar voorhoofdlitteken.
Niemand weet hoe ze aan het litteken is geraakt
Zelf zegt ze dat ze op haar vijftiende verjaardag met een litteken is ontwaakt
Ik geloof haar, ik wil geloven dat ze nooit is aangevallen
Door een Napolitaanse stoetenorganisator met een zwaard.
.
(Uit: Dichter, Bokser, Koningsdochter deur Delphine Lecompte. 2015) .
.
.
Knipmes Nzimande, die Minister van Hoër Onderwys, en Dikbek Gwede Mantashe, sekretaris-generaal van die ANC, kort van jou fantasmagoriese boetehemde, Delphine. Die studente hier in Suid-Afrika het ook met ‘n nuwe werklikheid vorendag gekom.
Bedankt, lieve gulle mensen van ver weg, en toch dichtbij!
Veel liefs,
Delphine