Goeie nuus is dat Antjie Krog se grensverskuiwende bundel, Lady Anne (1989: Human & Rousseau) teen die einde van die maand in Engelse vertaling gaan verskyn. Hierdie bundel, wat in 1990 met die Hertzogprys vir poësie bekroon is, is inderdaad 26 jaar later nog net so relevant en daarom is hierdie publikasie, in samewerking met Bucknell University Press, te verwelkom.
Volgens die uitgewer se inligtingstuk, die volgende: “In an attempt to make sense of her own existence, Krog juxtaposes her own life in the midst of a world of racial injustice and discrimination, against that of the life and times of Lady Anne Barnard, of Scottish descent, during her stay in the Cape Colony in the late eighteenth century. Ultimately the collection transforms into a document of multiple voices, highlighting the complexity of a colonial legacy.”
Aanbevelings is die volgende:
Stephen Clingman: “There is a rugged, gripping quality to Krog’s language, digging deep into the nature of South African life and her own self-challenging life to it.”
Ingrid de Kok: “Krog engages . .. with originality and power, in poetic language of great beauty, passion and complexity.”
In September 2011 het Bernard Odendaal en Hennie van Coller se artikel oor “Die liriese intrige in Antjie Krog se Lady Anne (1989)” in Stilet, nr 22(2), September 2010,p.63-88 verskyn. Met goedgunstige verlof is dié artikel ook op Versindaba geplaas.
Onder andere was hul bevinding soos volg: “Krog is ‘n Afrikaanse digter wat bekend is daarvoor dat sy ‘n vermoë het ‘om dit wat soveel mense beleef, onder woorde te bring’, asook om haarself en haar eie wêreld, asook dié van haar ‘volggenote/volksgenote’ met elke volgende bundel van haar telkens te verruim – só redeneer Tom Gouws (1989:43) in sy bespreking van Lady Anne, met die konklusie dat Krog as “‘n eietydse volksdigter” bestempel kan word. Wat Gouws tereg in sy resensie beklemtoon, is die effektiwiteit van haar poësie, die werking daarvan in die Afrikaanse literêre, kulturele én sosio-politieke leefwêreld (soos beredeneer deur Odendaal, 1994:86). Sy skryf steeds meer betrokke poësie, dit wil sê ‘literatuur wat aantoonbaar ontspring uit, en ingestel is op, ‘n herkenbare sosio-politieke werklikheid’ (Brink, 1985:79) […] Die historiese figuur lady Anne Barnard, wat as vrou van die sekretaris van die Kaapkolonie vanaf 1797 tot 1802 aan die Kaap vertoef, in die plek van die goewerneursvrou op luisterryke wyse as eerste dame aan die Kaap optree, kontak met die inwoners maak en enkele reise na die binneland onderneem, dien as metafoor waardeur Antjie Krog haar eie en die eietydse Suid-Afrikaanse aktualiteit (wil) verken om haar ten opsigte daarvan te kan posisioneer. Wesenlik word ‘n besondere vorm van (meervlakkige) storie-inbedding benut om die metaforiese moontlikhede in die hand te werk.”
Die volledige artikel kan hier gelees word.
Hieronder volg een van die gedigte uit dié bekroonde bundel.
Mag jou dag vreugdevol verloop.
Louis
*
Lady Anne by die mikrogolfoond
o my susters in kombi’s en stasiewaens
met stylvolle donkerbrille en hare teen die grys getint
liggame wat soggens in fleurige leotards
jog en gym en joga
verbete klou aan soepelheid en Pil
soos ons by mekaar op oorbrûe verbyjaag
in stofwolke stop langs sportvelde
aandagtig sit en tydhou voor musiekkamers
mekaar aan die huil bid op Bybelstudies
wonder ek: van watter breed is ons?
in die meedoënlose metodiek van beplanning
herken ek die waansin van wa-pak
die drif waarmee kinders gedryf word
tot uithaal en byhou ruik na kamp en kroep
soos ons op sandersonlinne sit en aai en paai
en die mans by ingeboude kroeë druk drink en desperaat praat oor naai
weet ons ons is die laaste
die laaste wat kinders teer laat verblond op melk en heuning
ons is die laaste
agter ons onder ons langs ons
stort met die sagte geluid van as
strukture wat ons soort in stand hou
in hulle maai.
© Antjie Krog (Uit: Lady Anne, 1998: Human & Rousseau)