Versindaba
~ 'n Weblog vir die Afrikaanse digkuns ~

 

Versindaba kompetisie vir vertaalde gedigte (22)

 

Louis Esterhuizen. Vertaling van Afrikaans in Engels. Vert. deur Bester Meyer.

 

First light

 

With first light you open your eyes

and realise: the glass of water on the windowsill

is desire’s depiction

 

of the interaction between substance and form.

Because as the glass was formed, so the water –

That which is, was, and what was, is hazed.

 

That’s how it always is. You look through the window,

see the day approaching with own idea

of green in tree and shrub. A sudden

 

sun-gleam through pane and glass-water

flecks this poem asunder in own spectrum

against the lower part of the wall.

 

For indeed, the glass remembers the fire.

 

Not the water.

 

***

 

Eerste lig

 

Met eerste lig maak jy jou oë oop

en besef: die glas water op die vensterbank

is begeerte se uitbeelding

 

van ʼn samespel tussen vorm en inhoud.

Want soos die glas gevorm is, so die water –

Wat is, was, wat was, verwaas.

 

So is dit altyd. Jy kyk deur die venster, sien

die dag nader met ʼn eie gedagte

van groen in boom en struik. Opeens

 

straal die son deur die ruit en die waterglas

vlek hierdie gedig laag teen die muur

in ʼn eie spektrum uiteen.

 

Die glas onthou immers die vuur.

 

Nie die water nie.

 

 

Bronverwysing:

Esterhuizen, L. 2020. Die gladde stiltes in glas. Pretoria: Protea Boekhuis.