NAJAAR AAN DE NOORDZEE
Iemand kijkt naar al dat water
dat nooit stilstaat en dom joelt.
De wind is zijn medeplichtige.
Meeuwen krijsen een raar verhaal.
Iemand kijkt door een verrekijker
en draait dan de zee plots dichterbij.
Ergens is een raam blijven openstaan.
Voetstappen knarsen door het grint.
Wolkjes vormen een kudde schapen.
In de keuken stopt een vrouw
twee sneetjes in de broodrooster.
Hij herkent de golfslag in haar ogen.
Zijn gedachten klimmen een ladder op.
Een schilderij verfraait de werkelijkheid,
wijzigt dit stilleven met fellere kleuren.
De wind snijdt de ademhaling van de zee.
Een parkeerplein staat verlaten in de regen.
Vallende bladeren schreeuwen hun angst.
© Willem M. Roggeman, 2021.