Versindaba
~ 'n Kollektiewe weblog vir die Afrikaanse digkuns ~

Voor die spieël

Sy kyk na my,

sit voor haar spieëltafel,

borsel in die hand.

Ek sien myself verklein,

half uitgesny. Amper

nes my suster

se papierpoppe. Voel

haar priemende blik,

terwyl ek toekyk hoe sy

haar swart hare terugborsel.

Die kamer gestuif in Blue Grass-parfuum.

“Ek hoor,” sê sy,”dat jy vuur maak

in die veld.” Die ómgekeerde lens

van die Coke-bottel waaronder ‘n sprinkaan

spartel soos iets uit Openbaring

waaroor die dominee so graag preek,

laat die kamer nou in ligte laaie staan.

“En,” voeg sy by,”jy moet ophou vloek.”

Tel jou seëninge, ja tel hul een-vir-een.

Gelukkig weet sy nie van die ánder besoekings:

van meisies vlam en vuur,

tongsoene, verkennings

en ‘n grootmensfilm met ‘n vrouebors

onder ‘n speurende kamera

se close up.

© Joan Hambidge, 2012