TEGENSPRAAK
Niemand brengt taal aan het licht.
De ochtend hapert nog in het raam
zodat de dag begint met een grijns,
het grijs dat gezien mag worden en
zorgt voor een gezonde denkwijze.
Want eens wordt de wereld welsprekend,
met de voortvluchtige adem van de uren
die lang blijven stilstaan in vergelijkingen
zoals bij het opschrijven van wat ontsnapt,
een onvoorstelbare toestand deels leesbaar.
Niemand neemt zijn schaduw uit het licht
of heeft deze plek al eerder vastgelegd.
Zijn naam blijft een lust voor het oog.
De avond maakt zijn debuut en valt
te pletter, wordt een mond die watertandt.
© Willem M. Roggeman, 2023