Een week voor kerstmis overleed Jan van der Hoeven. Hij is “in de Nederlandstalige poëzie een aparte, vrij geïsoleerde figuur die in geen enkele naoorlogse school of strekking is onder te brengen. […] Hij is te situeren in de modernistische stroming die streeft naar autonome, niet-mimetische poëzie waartoe (overigens niet onder één noemer te vangen)…