EEN SPOOK IN VERF GEHULD
voor Serge Vandercam
Voor altijd verloren als te lang vergeten namen in
een taal ongewijzigd sedert zijn vroegste oorsprong
en steeds wachten en wachten op het verrassende
in een jaar dat toch reeds sprakeloos is begonnen.
Zij die het hebben verklaard weten nog steeds niet
dat het op dit ogenblik historische waarheid wordt.
Maar de vervreemding sluit er zijn handen omheen
nadat gebleken is dat lust en liefde een alliteratie
vormen.
Onherkenbaar worden tijdens de slaap de nachten
nog vol met al hun verdiensten die zo mateloos
spreken in een nieuwe taal als een lange inleiding
of een voorwoord tot een tijd waarin de woorden
voor niemand zichtbaar al maar schaarser worden.
Een mythologische schilder staat gebarend en
roepend in het midden van zijn moedwillige tuin
en ziet er met bewondering een grote houten vogel
opvliegen.
© Willem M. Roggeman, 2021