Daniel Hugo. Sinesteties
Sinesteties
Vir Marlene
as sterre se lig pulseer
teen dieselfde frekwensie
as die krieke se geskril
is die brulpadda se brul
die volmaan wat klokhelder
deur die Karoonag beier
en jakkals met sy gehuil?
’n sekelmaan wat skelm
agter die vlieswolke skuil
die hees verskrikte kiewiet
wat al om haar nes roteer
flikker soos ’n satelliet
as niemand die digter keer
hou hy aan improviseer
© Daniel Hugo, 2021
