die Sinkdakhuisie
17 April 2020
hiér is ek beskut
teen die samelewingswinde
wat week in en week uit
net hieronder my verby
die hoofweg langs beweeg
onbewus
van ek wat alleen
in ballingskap leef
sommer hier
op ʼn terras
waar die son net so helder skyn
as in Tafelberg se kom
hier kan ek tuiskom
in die wete
dat niemand
my kan uitsluit
of afsluit of versper nie –
hier kan ek gaste onthaal, ʼn biertjie drink
wanneer die hoofweg onder my raas.
en jou vashou in die vroeë oggend-ure
as die winde ruk-ruk
ruk-ruk
aan die dakplate
van my afsper-huisie
© Bester Meyer, 2020
