René Bohnen. Ek wou vir jou
Ek wou vir jou
hoe graag wil ek die rouste lykdig skryf;
die papierdun leed die inkswart kreet
die pelgrimsreis na jou oë uittree
in lettergrepe van geweld
maar al die blomme vou toe, die papawer
en die wilde iris
alles word stil, die insekte
swyg en die voëls
my gedagtes loop op en af
in die paadjie tussen gister
en ‘n graf
my Eerste, my Teenoorgestelde, my noodsaaklike
blouoog Ander
die gedig is ʼn origami van woorde
wat moet oopvou as ‘n stent
in die hart
uitvou langs die lyne van heuwels en valleie
oopgaan
in die landskap van ‘n lykdig
stilstaan
by die diep skeur
tusen wil en wou
© René Bohnen, 2021
