WAAROM DESCARTES TWIJFELDE
Goden en mensen konden het nooit eens worden
over hoe lang de eeuwigheid uiteindelijk duurt.
Alles hing immers altijd af van het beginpunt.
Bovendien verweten zij elkaar niet te bestaan.
De mens haalt nog steeds zijn ideeën uit de wolken.
Zijn dromen doen hen watertanden. Dan regent het.
De bomen zingen een serenade voor het kreupelhout,
roepen naar het blauw achtergelaten in een lege hemel.
De vaandels van het hiernamaals hangen doodstil
voor het stadhuis waar men uitlegt wat de tijd is
in afwachting dat de toekomst alles actueel maakt.
© Willem M. Roggeman, 2024