Die vaderland des aanstoots Iewers, tussen lojale patriotisme en digterlike sinisme, staan daar altyd ‘n kaal, gulsige keiser, met voete van klei, met sy gevreet op ‘n banknoot en sy rojale agterstewe in die land se botterbak. En wee die digter wat hom durf teëspreek. Vir menige skrywer word die vaderland, of dan eerder, die…
Tag: Clinton du Plessis
Clinton V. du Plessis. “Hallusinasie – onthou is drogbeelde”
Hallusinasie – onthou is drogbeelde Ek het gidse, aanwysers, nodig om my te lei van die hede na die verlede die kronkelpad, my onthou en jou vergeet net, dáár lê die onding. Die ongeskonde era van die heuningby is verby die bedreigde skoenlapper fladder vlerkverdwaasd in reservate. Die geskiedenis –…
Louis Esterhuizen. Die ganske wêreld in 140 karakters
Iemand het jare gelede teenoor my opgemerk dat “poetry will never lie down in the grave that has been prepared for it”. En telkens staan ek verstom oor hoe hardnekkig dié gemarginaliseerde kunsvorm op soveel uiteenlopende – en hoogs kreatiewe – maniere haar na vore dring ten einde haar voortbestaan te verseker. Neem nou byvoorbeeld die hele kwessie…
Clinton du Plessis. Twee gedigte
Dorp Die Portugees met die bakkery en die Griek met die vis & chips was híér op die hoek, híér waar die nou vreemde tongval sit en skaak speel tussen die Cd’s en die waslappe, die selfoon-rechargers, die superglue, plastiekwasskottels, naelknippers, wasgoedpennetjies, die adibas-tekkies, ingevoerde grappe, en die gordels om stywer te trek om…
Clinton du Plessis. Aan die gatkant van die maan
Aan die gatkant van die maan* Etienne praat in die Victoria Manor oor vergeet & onthou & hy laat my dink: om te onthou is om selektief & nostalgies te vergeet, ek onthou; die Bruce Lee movies, no chinese & dogs allowed, aan die rand van die dorp – die draak wat wag met…