Alwyn Roux. mens herken aan die mond van iemand
mens herken aan die mond van iemand
mens herken aan die mond van iemand
iets anders wat die oë nie kan
onderneem ek om stil te word
elke oggend voor die son opkom
soos Daniel se vriende ingetoë
onthou ek die voël se dooie liggaam
in die bergpad voor my huis
die beeld van Afrika in die son
wat skyn en amper reeds verdwyn
is my lyf dan hierdie ou-ou sonbesie
se geluid wat dringend groet
as die son-son-son
die Afrikageluid weerklink
nou reeds in my oor
en ek onthou
mens herken aan die mond
die iets wat oë
nie kan
© Alwyn Roux / 2014
